Miś na miarę naszych możliowości - Google Maps. GitHub Gist: instantly share code, notes, and snippets.
Wątek: To jest miś na miarę naszych możliwości (Przeczytany 416 razy) 0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek. Jakie macie pomysły na zorganizowaną działalność projektu hardware`owego? Chodzi mi o stworzenie jakoś samonapędzającego mechanizmu, żeby projekt się nieustannie rozwijał a nie zatrzymał. W szerszym ujęciu też jakby logistycznie czy też marketingowo trzebaby o to zadbać - przydałaby się stronka itp. Problemy są również finansowe - trzeba zamawiać płytki i części, czasami spalić komcia itp. Co proponujecie, aby każdy był zadowolony I aby to był miś na miarę naszych możliwości Zapisane Gdy po wynalezieniu komputera kwantowego jedni pytali o sposób wytwarzania prądu, kisiel pytał jak wytwarzać świeczki...NIECH NIE BĘDZIE NICZEGO !!!CZY RAF PIŁ Z JERICHA KUBECZKA Jakby co to mogę \'poświęcić\' jednego C-64 na eksperymenty, mogę też dorzucić drugiego częściowo rozgrzebanego. Zapisane andrus64 Polski U1542 lub inne coś co by nie wymagało od \'konsumenta\' grzebania w płycie C64. Ja mogę zaoferować pomoc przy stronce. Zapisane andrus64 Zapisane @Andrus - super!!! @Kenji może zamiast dawać komcie to poklecisz trochę? Andrus już przyjęty i zaklepany do projektu:) Zapisane Gdy po wynalezieniu komputera kwantowego jedni pytali o sposób wytwarzania prądu, kisiel pytał jak wytwarzać świeczki...NIECH NIE BĘDZIE NICZEGO !!!CZY RAF PIŁ Z JERICHA KUBECZKA Wegi - z moją znajomością sprzętu to mogę co najwyżej zrobić zasilacz do komody. Reszta to będą eksperymenty. Niemniej jeśli będę mógł w czymś pomóc to jak najbardziej jestem chętny. Zapisane Wiesz co Kenji - kiedyś na Zawiszy w Bydgoszczy był taki trener Stachurski i on uważał, że nie potrzebuje gwiazd, żeby drużyna była dobra i można sklecić dobrą drużynę spośród \'chłopaków z własnego podwórka\' - prawdę mówił Zawisza weszła za niego do pierwszej ligii, potem go Legia ukradła bo wojskowy był i dostał przeniesienie. Zapisane Gdy po wynalezieniu komputera kwantowego jedni pytali o sposób wytwarzania prądu, kisiel pytał jak wytwarzać świeczki...NIECH NIE BĘDZIE NICZEGO !!!CZY RAF PIŁ Z JERICHA KUBECZKA Ludzie dawajcie pomysły organizacji i struktury aby to działało dobrze Zapisane Gdy po wynalezieniu komputera kwantowego jedni pytali o sposób wytwarzania prądu, kisiel pytał jak wytwarzać świeczki...NIECH NIE BĘDZIE NICZEGO !!!CZY RAF PIŁ Z JERICHA KUBECZKA zyga Proponuję dodać do XU1541 8kB SRAM, żeby można było używać nibblerów. Wtedy bedzie projekt nie \'zerżnięty\' tylko rozbudowany Zapisane gornipio Popieram pomysl zygi. To nie ma byc zrzyna... Raf powiedzialby ze robicie mu konkurencje, a Kisiel oskarzyl o zlodziejstwo. Zapisane Tu chodzi o to, żeby grupa DZIAŁAŁA - jakaś organizacja, struktura, otoczka wokół tego, finansowanie, a nie o wypuszczenie kilku projektów i zastój - w tym kierunku dajcie znać - jakieś koncepcje... Zapisane Gdy po wynalezieniu komputera kwantowego jedni pytali o sposób wytwarzania prądu, kisiel pytał jak wytwarzać świeczki...NIECH NIE BĘDZIE NICZEGO !!!CZY RAF PIŁ Z JERICHA KUBECZKA a czy ktos chetny do uczestnictwa zna sie na mikrokontrolerach, C, asm 6502, logikach programowalnych, projektowaniu schematow i PCB... nie licza sie tylko dobre checi i ofiarowanie sprzetu czy czesci. Tak jak z wiekszoscia rzeczy w otaczajacym nas swiecie, aby tworzyc hardware trzeba tez nabytych umiejetnosci watku o \'konkurencji\' nie bede tutaj ciagnac Zapisane "Cokolwiek powiesz albo napiszesz, znajdzie się ktoś, kto słyszy lub czyta coś zupełnie innego i jeszcze bezczelnie wmawia Ci to" Tomaaz Wegi, Ty masz łeb! Projekt sobie potem zardzewieje w jakiejś piwnicy (bo do czego niby miałby służyć) i co się zrobi? Protokół zniszczenia! Ciekawe ile osób pomyślało, że chcesz coś takiego na poważnie robić? Tylko, zdradź cholera, w jaki sposób na tym zarobisz. Zapisane Zapisane idz wyprostowany wśród tych co idą na kolanach...w przypadku checi zakupu UK1541,GA,MA,T8500,T7501 prosze o kontakt na Facebooku, haslo: UK1541.... Tomaaz Myślałem, że \'Miś\' jest powszechnie znany. No cóż, każdy może się pomylić, nie? Zapisane
Na początku lat 50. pobudowano więc duże lotnisko i stację radarową Thule na Grenlandii. Do dzisiaj jest to najdalej wysunięta na północ baza wojskowa. Baza Thule okazała się na tyle udana, że postanowiono zwiększać obecność wojska USA na północnym krańcu Grenlandii.
autor wpisu: Autor | komentarzy (20) Na terenie Gminy Poświętne są trzy szkoły podstawowe. Żadna z nich nie ma nowoczesnego boiska wielofunkcyjnego, o bieżni 200m. nie wspominając. Za to będzie zjeżdżalnia igielitowa w... Studziannie. – Wiesz co robi ta zjeżdżalnia? Ona odpowiada żywotnym potrzebom całego społeczeństwa Gminy Poświętne. To jest zjeżdżalnia na skalę naszych możliwości – Ogromne wsparcie jakie otrzymaliśmy od Zarządu Samorządu Województwa Łódzkiego było impulsem do kontynuacji działań związanych z dokończeniem modernizacji pozostałej infrastruktury sportowej dla naszych uczniów. Będę czynił starania, aby w następnym roku szkolnym nasze dzieci i młodzież ćwiczyła już na nowoczesnych boiskach, w warunkach na miarę XXI wieku – zapewniał Michał Franas – Wójt Gminy Poświętne we wrześniu 2018 r. w artykule dotyczącym budowy boiska przy szkole w Poświętnem. We wrześniu bieżącego roku będziemy obchodzić jubileusz czterolecia tej obietnicy. O obietnicach Włodarza, a nawet o wizualizacjach tych obietnic można przeczytać w artykule pt. Tak będą wyglądać boiska po remoncie przy Szkole Podstawowej w Gminie Poświętne. W tym tygodniu Sejmik Województwa Łódzkiego podjął uchwałę o rozdysponowaniu pieniędzy w ramach programu „Infrastruktura sportowa plus”, o czym pisaliśmy w artykule pt. Sejmik przyznał dotacje na obiekty sportowe w Powiecie Opoczyńskim. Pieniądze z programu dostały cztery samorządy z terenu Powiatu Opoczyńskiego, z czego trzy postawiły na bieżące potrzeby: remont hali sportowej (Powiat Opoczyński), remont boisk przyszkolnych (Mniszków i Paradyż). Na tym polu zdroworozsądkowego podejścia postanowił wyróżnić się Michał Franas, który będzie budował… zjeżdżalnie igielitową, bo w Gminie Poświętne obiekty sportowe są już na tak wysokim i nowoczesnym poziomie, że Włodarzowi kończą się pomysły na pozyskiwanie kolejnych środków, które przecież są do podjęcia z sejmikowego stołu. W końcu od obietnic Michała Franasa z 2018 r. minęło już prawie 4 lat i liczba przeprowadzonych inwestycji w infrastrukturę sportową przyprawia o zawrót głowy. Aby zobaczyć jak bardzo Michał Franas jest oryginalny w swoim pomyśle wystarczy spojrzeć na listę dotacji, gdzie na 75 pozycji drugiej takiej samej się nie znajdzie. Wszyscy postawili na budowę, przebudowę, remont, modernizację obiektów sportowych. Pełna lista dostępna jest TUTAJ. Z resztą, to nie pierwszy oryginalny pomysł Włodarza. We wrześniu 2019 r., a więc w trakcie kampanii wyborczej ogłosił pomysł budowy przystanku kolejowego, który miał swoim rozmachem przyćmić wszystko co do tej pory wiedzieliśmy. Pisaliśmy o tym w artykule pt. Zawsze jest powód do użycia noża, Poświętne żąda dostępu do morza! Po trzech latach prace są pewnie bardzo zawansowane, ale ściśle strzeżone, więc…. cicho sza. Poczekamy na uroczyste otwarcie. Wróćmy jednak do bieżącego projektu. Pozyskana kwotą na ten pomysł to duża kwotą. 100 000 zł. w biednej gminie piechotą nie chodzi i liczy się każdy pozyskany grosz. Pytanie tylko – nie do Włodarza, ale do Radnych – czy nie ma większych potrzeb w zakresie kultury fizycznej w Gminie Poświętne? Czy zjeżdżalnia igielitowa przyda się dzieciom ze szkoły w Dębie? Będą przyjeżdżać na wycieczki, aby pozjeżdżać ze „stoku” studziańskiego? Nowoczesnego boiska nie ma w gminie żadnego. Małe boisko, które powstało przy szkole podstawowej w Poświętnem w 2018 r. do dziś nie zostało ogrodzone. Mimo, że są na nim wytoczone linie do gry w tenisa ziemnego to grać się nie da, bo ktokolwiek był w życiu na korcie ten wie, że przy prędkościach z jakimi uderzane są piłki tenisowe gra na boisku bez ogrodzenia mija się z celem. Więcej czasu spędza się na chodzeniu za piłką niż na grze. Czym różnią się dzieci i młodzież z Gminy Poświętne od innych, że do dziś nie doczekały się chociaż jednego boiska ze sztuczną nawierzchnią? Albo chociaż jedn Website
Mamy plany na prawdziwego, 7-metrowego ze słomy, ale to nie na ten moment, ponieważ potrzebujemy ogrzewanej hali. I to dopiero będzie miś na miarę naszych możliwości. Od scenarzysty Janusza Płońskiego Marcin Gulka otrzymał dar dla muzeum - maszynę do pisania. Tę samą, na której powstał scenariusz do serialu „Alternatywy 4”.
Sylwia Jurgiel | Utworzono: 2014-03-27 15:10 | Zmodyfikowano: 2014-05-01 00:12 A|A|A Wrocław opublikował pełną listę projektów zgłoszonych do finansowania z budżetu obywatelskiego. Wśród ponad 450 wniosków znaleźliśmy jedną perełkę. Grupa mieszkańców proponuje, by na skwerze na placu Dominikańskim zbudowany został Miś "zwrócony w stronę wschodnią". Z projektu zgłoszonego do biura rady miejskiej wynika, że realizacja pomnika ma być "znakiem pamięci o zasługach polskich filmowców, zwłaszcza wybitnych, a do takich należy bez wątpienia Stanisław Bareja. Słomiany Miś to bohater jednego z jego filmów obrazujących absurdy PRL-u. Wnioskodawcy postulują, by budowa Misia objęła: budowę stelażu a potem wypełnienie go słomą oraz wykonanie oczu i "innych, pomniejszych części". Miś nie wymagałby podłączenia do żadnej instalacji ani nie narusza urządzeń podziemnych. Wartość propozycji 30 tys. zł. Wrocławianie podkreślają jeszcze, że podobny projekt został zrealizowany w Warszawie, ale Miś w stolicy Dolnego Śląska ma być większy, co najmniej 12-stometrowy. Z uzasadnienia wynika jeszcze, że taki pomnik stałby się niewątpliwą atrakcją turystyczną Wrocławia.Permalink. na domówkach w 90′ teksty typu ‘to jest miś na miarę naszych możliwości’ ‘rozmowa kontrolowana(jak ktoś dzwonił do starych że wróci rano)’ ‘łubudubu łubudubu’ ‘czy ja palę ? ja cały czas palę (nie wiem czy to z tego filmu)’ ‘to mówiłem ja, Jarząbek (jak walnałes tekst na facepalmy)’ itp się mieszały z tekstami z Psów i Pulp Fiction
Na początku nie będzie tradycyjnie kilku słów o mnie, tylko dwa cytaty: „- Powiedz mi, po co jest ten miś?- Właśnie, po co?- Otóż to, nikt nie wie po co, więc nie musisz się obawiać, że ktoś zapyta. Wiesz co robi ten miś? On odpowiada żywotnym potrzebom całego społeczeństwa. To jest miś na skale naszych możliwości. Ty wiesz co my robimy tym misiem? My otwieramy oczy niedowiarkom. Patrzcie, mówimy, to nasze, przez nas wykonane i to nie jest nasze ostatnie słowo! I nikt nie ma prawa się przyczepić, bo to jest miś społeczny, w oparciu o sześć instytucji – który sobie zgnije, do jesieni na świeżym powietrzu, i co się wtedy zrobi?- Protokół zniszczenia” I drugi „To jezioro damy tutaj, a ten niech sobie stoi w zieleni.” Dlaczego tak to sobie cytuję? Ponieważ jest to ni mniej ni więcej, tylko dowód na cykliczną strukturę czasu. Cykliczną, czyli taką, w której czas nie podąża naprzód z punktu od początku do końca wszechświata, po drodze organizując różne wydarzenia, tylko krąży po okręgu, na skutek czego te same wydarzenia powtarzają się w przewidywalnych odstępach. W jaki sposób jest to dowód? Oba te teksty napisane mniej więcej 40 lat temu (czyli w innym stuleciu, tysiącleciu i systemie politycznym), i idealnie opisywały ówczesną sytuację. Przez jakiś czas były symbolem czasów minionych by nagle znowu nabrać aktualności, z tym że o ile 40 lat temu były raczej żartem, to teraz stanowią w miarę precyzyjny opis sytuacji. Co zresztą doskonale odpowiada mojej teorii, albowiem jak wiadomo im częściej powtarza się jakiś dowcip, tym mniej śmieszny się on staje. A mojego Nobla przyślijcie na Poste restante, albowiem konspiracja ma swoje zasady". Komentarze (0)pokaż wszystkie komentarzeukryj najgorzej ocenianepokaż wszystkie komentarzePomoc | Zasady forumPublikowane komentarze sa prywatnymi opiniami użytkowników portalu. TVN nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Nie bluźnij! To jest bombka na miarę naszych możliwości.Jest ona wypełniona pomysłami Cara co do uzdrowienia finansów miasta, ożywienia rynku, daty zarybienia Szczawnika, zrobienia prawoskrętu na Podzamcze na rondzie, remontu GDK, wjazdu na obwodnicę do centrum z Piaskowej, obniżek pensji ratuszowych, likwidacji Invalbrzycha,obniżenia podatków, datą pierwszego wywozu gratów z
Radio RAM | Utworzono: 15:13 | Zmodyfikowano: 14:14 A|A|A Wrocław opublikował pełną listę projektów zgłoszonych do finansowania z budżetu obywatelskiego. Wśród ponad 450 wniosków znaleźliśmy jedną perełkę. Grupa mieszkańców proponuje, by na skwerze na placu Dominikańskim zbudowany został Miś "zwrócony w stronę wschodnią". Z projektu zgłoszonego do biura rady miejskiej wynika, że realizacja pomnika ma być "znakiem pamięci o zasługach polskich filmowców, zwłaszcza wybitnych, a do takich należy bez wątpienia Stanisław Bareja. Słomiany Miś to bohater jednego z jego filmów obrazujących absurdy PRL-u. Wnioskodawcy postulują, by budowa Misia objęła: budowę stelażu a potem wypełnienie go słomą oraz wykonanie oczu i "innych, pomniejszych części". Miś nie wymagałby podłączenia do żadnej instalacji ani nie narusza urządzeń podziemnych. Wartość propozycji 30 tys. zł. Wrocławianie podkreślają jeszcze, że podobny projekt został zrealizowany w Warszawie, ale Miś w stolicy Dolnego Śląska ma być większy, co najmniej 12-stometrowy. Z uzasadnienia wynika jeszcze, że taki pomnik stałby się niewątpliwą atrakcją turystyczną Wrocławia.
Różnice na korzyść „pisowskich” samorządów są dwukrotne. I teraz do sedna, czyli LGD „MIŚ”. Stowarzyszenie powołane do życia z „grzechem pierworodnym” na sumieniu. Grzechem podziału na swoich i obcych. Stowarzyszenie, którego celem nadrzędnym jest współdziałanie i współpraca, od samego początku zajmuje się 4 maja minęło 41 lat od premiery filmu „Miś” Stanisława Barei. W wielu mediach skrzętnie odnotowano ten fakt notkami, artykułami, zdjęciami, wywiadami. Tak, jak to się dzieje od wielu już lat. „Miś” został uznany za obraz kultowy obnażający absurdy PRL-u. Scenariusz przepełniony finezyjnymi dialogami jest wspólnym dziełem reżysera i Stanisława Tyma. Dziesiątki scen i tekstów z filmu funkcjonuje w najróżniejszych kontekstach we współczesnej kulturze popularnej i codziennej międzyludzkiej komunikacji. A początki drogi wśród widzów nie zapowiadały takiej chwały. Najpierw film chciała rozerwać i wybebeszyć socjalistyczna cenzura aplikując 38 poprawek i korekt co odbierało sens prezentowania filmu komukolwiek. Gdy w 1981 roku wraz z serią strajków nadeszła cenzorska odwilż, zorganizowano ponowną, znacznie już łagodniejszą kolaudację i w maju „Miś” pojawił się w kinach. Krytycy nie wpadli w euforię recenzując film zjadliwymi opiniami typu: „mamy cienkie aluzje i ukrytą zgrywę, żart o lekkości kafaru i dowcip o przejrzystości artykułu wstępnego”. Przeciwnego zdania byli widzowie. W ciągu kilku miesięcy film obejrzało ponad 620 tysięcy osób. A trzeba pamiętać, że sieć kin była wówczas zdecydowanie skromniejsza. „Miś” osiągnął niebywały sukces frekwencyjny i zajął niekwestionowane miejsce w panteonie kultowych polskich komedii, filmów satyrycznych i filmów mądrych, piętnujących polityczną głupotę, mierność i bylejakość. W pewnym stopniu potwierdza teorię Stanisława Barei definiującą człowieka szczęśliwego. Udzielając wywiadu Jackowi Fedorowiczowi w satyrycznym programie „60 minut na godzinę”, stwierdził, że jeśli jego film obejrzy milion widzów to uzyska się dwa miliony „szczęśliwogodzin”. A to z kolei można przełożyć na życie przynajmniej jednego człowieka, który od narodzin do śmierci jest szczęśliwy. Tytułowy miś, słomiana kukła o poczciwym pysku, obryzgujący w finale filmu wszystkich błotem, z jednej strony stał się symbolem wszechogarniającego kłamstwa, hipokryzji i obłudy, z drugiej zaś ikoną polskiej kultury. Główny bohater filmu, Ryszard Ochódzki grany przez Stanisława Tyma tak misia opisuje: „Wiesz co robi ten miś? On odpowiada żywotnym potrzebom całego społeczeństwa. To jest miś na skalę naszych możliwości. Ty wiesz co my robimy tym misiem? My otwieramy oczy niedowiarkom. Patrzcie, mówimy, to nasze, przez nas wykonane i to nie jest nasze ostatnie słowo!”. Replika oryginału misia ustawiona w 2011 na Gliniankach Schnaidera na warszawskim Bemowie, gdzie nakręcono ostatnią scenę z filmu. Autor Hiuppo. Na licencji CC BY-SA źródło: Wikipedia. Jednak… „Skąd się on wziął; ten miś?”, zapytuje Joanna Podgórska w rozmowie ze Stanisławem Tymem zamieszonym w tygodniku Polityka na 40. lecie premiery filmu. Scenarzysta i aktor odpowiada między innymi, że z chęci zbudowania pomnika idiotyzmu. Autorka wywiadu ponawia pytanie kilkukrotnie i otrzymuje różne odpowiedzi. I nic w tym dziwnego skoro odpowiada satyryk. Poza tym, cóż nie jego sprawą jest skąd produkcja filmu misia wytrzasnęła. Etnograf może być w tej materii bardziej precyzyjny. Miś pochodził z Centrali Przemysłu Ludowego i Artystycznego, popularnej Cepelii. Właściwie to były trzy misie; jeden kilkunastometrowy i dwa po około metr pięćdziesiąt. Wszystkie były podobne. Stworzone z wiązek słomy, z opuszczonymi wzdłuż ciała łapami, stożkowym pyskiem i trójkątnymi uszami. Oczy zrobiono z guzików, a szyje ozdobiono czerwoną wstążeczką i żelaznym łańcuchem. Autorem misia słomianego w takiej postaci był artysta ludowy Stanisław Kałuziak, mieszkaniec wsi Chojno położonej nieopodal Sieradza. Artysta dostarczał Cepelii misie słomiane w latach 60 i 70 XX wieku. Sprzedawał je również na festynach i targach sztuki ludowej. Niemniej … „Skąd się on wziął; ten miś?”. Kałuziak nie byłby artystą ludowym gdyby nie czerpał z imaginarium folkloru. Misie artysty nawiązywały do znanego na Śląsku, już w średniowieczu, obrzędu wodzenia niedźwiedzia. Odbywał się on w ostatnie dni karnawału, na zapusty. W wiekach XVII i XVIII po wsiach oprowadzano nawet żywe niedźwiedzie, które wiódł zazwyczaj przebieraniec – Cygan lub Chłop. Częściej byli to mężczyźni przebrani w stój niedźwiedzi wykonany ze słomy i grochowin. Niedźwiednik prowadził na łańcuchu lub postronku niedźwiedzia zatrzymując się przy każdym domu. Tamże miś tańczył w takt muzyki, często obtańcowując gospodynię. W zamian orszak z niedźwiedziem otrzymywał datki w postaci pieniędzy, słodyczy lub alkoholu co miało zapewnić wykup od nieszczęść i chorób. Symbolicznym sensem wodzenia bera było zapewnienie gospodarzom powodzenia, dostatku i szczęścia. Zgoła to odmienne od satyrycznego zamysłu misia umieszczonego w filmie Barei. Choć zamiana ról jest bliska obrzędowym znaczeniom. Wszak karnawał polega na prezentacji „świata na opak”. Nietrudno również zauważyć, że obrzędowy miś przynoszący szczęście świetnie pasuje do wspomnianej teorii człowieka szczęśliwego stworzonej przez Stanisława Bareję. Miś zapustny ze zbiorów PME. Fot. Przemysław Walczak, PME Miś zapustny w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie nosi numer inwentarzowy 9275. Jest kukłą mierzącą 180 centymetrów, ręcznie wyplataną ze słomy i sznurka. Oczy wykonano ze szklanych baniek, zaś pysk wypełniają zęby w postaci drewnianych kołków. I „Skąd się on wziął; ten miś” w naszym Muzeum? To wiemy bardzo dokładnie. Dotarł do nas w 1960 roku. Powstał niedaleko Nowego Sącza we wsi Moszczenica Wyżna. Jego autorem jest Stanisław Morduła. I jest to miś na miarę tej nocy, Nocy Muzeów 2022 w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie. Każda odwiedzająca nas osoba będzie mogła misia podziwiać, zrobić sobie z nim selfie i prawdopodobnie uszczknąć odrobinę szczęścia z jego symbolicznej mocy. Autor bloga: Mariusz Jerzy RaniszewskiQqAVLA.
