Jak w temacie zapraszam na pogaduchy dziewczyny, które podchodziły do ivf pod koniec roku 2012, a którym się nie powiodło i będą miały crio tak jak ja .jak i te które planują podejść w najbliższych miesiącach do całej procedury.
Tomasz Maleta Częstochowę, duchową stolicę Polski, od Białegostoku, miasta miłosierdzia, dzielą w linii prostej 373 km. Jazda samochodem po dzisiejszej ekspresowej ósemce i dawnej gierkówce zajmuje w granicach czterech godzin. 14 dni pątnikom, którzy inną trasą idą w corocznej pielgrzymce do klasztoru na Jasnej Górze. Wielokrotnie świątynne wzgórze było świadkiem - w wymiarze krajowym - sojuszu tronu i ołtarza. Mimo to już w 2012 roku postarało się o precedens w skali ogólnopolskiej. Radni Częstochowy jako pierwsi wprowadzili dofinansowanie do zapłodnienia in vitro z miejskich pieniędzy. Program był skierowany do małżeństw - mieszkańców Częstochowy, które wyczerpały inne możliwości leczenia. Pierwsza próba Białystok to z jednej strony miasto miłosierdzia, z drugiej - polska kolebka zapłodnienia pozaustrojowego. To u nas 32 lata temu na świat przyszło pierwsze w Polsce dziecko urodzone dzięki metodzie in vitro. W ciągu tych trzech dziesięcioleci staliśmy się wiodącym w kraju ośrodkiem naukowo-zdrowotnym. Pozostało jeszcze 91% chcesz przeczytać ten artykuł, wykup dostęp. Zaloguj się Zaloguj się, by czytać artykuł w całości Czytaj ten i wszystkie artykuły w ramach prenumeraty już od 2,46 zł dziennie.Transfer to inaczej przeniesienie wcześniej wyhodowanych zarodków do jamy macicy. Zabieg przeprowadzany w ramach procedury in vitro jest bezbolesny, szybki iWielki TEST kobiecej płodności! Sprawdź swoją płodność i otrzymaj spersonalizowane wskazówki Wielki Quiz o plemnikach! 80% odpowiada źle - sprawdzisz się? 🎁 Prezent - 40% rabatu na badanie nasienia ODBIERZ TERAZ lub po quizie. Postów: 34 1 Pierwsze , 38 l, klinika Bocian Poznań Marylkaa wrote: Witajcie, to moje pierwsze podejście do in vitro, więc jestem naprawdę zielona. Z góry przepraszam, jeśli pytanie jest głupie. Naczytałam się o hiperstymulacji i strasznie panikuję. Wczoraj skończyłam stymulację (krótki protokół z antagonistą) – stan na wczoraj to około 9 pęcherzyków, dzisiejszy estradiol 1640 – dziś wezmę ovitrelle – czego mogę się spodziewać po tym zastrzyku? Czy właśnie po nim mogą pojawić się objawy przestymulowania? Punkcję mam w niedzielę. Ja nie poczułam różnicy po tym zastrzyku. No może czułam bardziej jajniki, ale było w nich trochę pęcherzyków więc to logiczne Punkcja nie jest taka zła. Będzie dobrze! Trzymam kciuki. Margaretkaa wrote: O pierwsze. 36 lat, Invimed Wrocław Witam koleżankę z tej samej kliniki Postów: 281 407 Marylkaa wrote: Witajcie, to moje pierwsze podejście do in vitro, więc jestem naprawdę zielona. Z góry przepraszam, jeśli pytanie jest głupie. Naczytałam się o hiperstymulacji i strasznie panikuję. Wczoraj skończyłam stymulację (krótki protokół z antagonistą) – stan na wczoraj to około 9 pęcherzyków, dzisiejszy estradiol 1640 – dziś wezmę ovitrelle – czego mogę się spodziewać po tym zastrzyku? Czy właśnie po nim mogą pojawić się objawy przestymulowania? Punkcję mam w niedzielę. Zastrzyk ovitrelle nie ma wpływu na przestymulowanie. Aby nie doszło do przestymulowania ważna jest dawka leku na stymulację. Jeśli kest dobrze dobrana to będzie ok. A to czy jest ok czy nie można poznać już po ilości pęcherzyków. Dziewięć nie wskazuje na przestymulowanie. Dziewczynom czasem po 25 pęcherzyków urośnie, wtedy jest klasyczna hiperka alimak1408 lubi tę wiadomość Postów: 281 407 Margaretkaa wrote: Więc u mnie wychodzi na to że komorki były dobrej jakości jeśli z dwunastu udało się 10 zapłodnić, ale co z tego jak żadna nie przetrwała Skoro zaplodniono wszystkie 10 to nie można powiedzieć że nie przetrwały komórki, lecz że nie przetrwały zarodki. To równie dobrze może wskazywać na słabej jakości materiał genetyczny mężczyzny...Robiliście badanie fragmentacji Dna plemników? Może jakaś dieta i suplementy by pomogły... Wiadomość wyedytowana przez autora: 5 listopada 2021, 19:22 Postów: 34 1 Tak się zastanawiam, jaki wpływ ma jakość zarodków na powodzenie ciąży Czy w ogóle jest jakaś reguła ? Postów: 281 407 Karmail 🍀 wrote: A czy jest tu jakaś Para w której przyczyna niemożności normalnego zapłodnienia leży po stronie mężczyzny? Bo u mnie okazało się, że jest ok. Q sumie od początku wina leży po stronie męża. Jestem ciekawa czy ktoś szczęśliwie zaszedł zaszedł ciążę? Jak wyglądają takie przygotowania mężczyzny. Mąż ma zbyt mało aktywnych plemników Jeśli nie podchodziliscie do in vitro to nie można stwierdzić że wina leży tylko po stronie męża. Skąd wiesz czy Twoje komórki jajowe są dobrej jakości i są zdolne do zapłodnienia? Takie rzeczy wychodzą na in vitro dopiero...skad wiesz czy masz idealne endometrium do którego jest w stanie przykleić się zarodek? Skąd wiesz jak działa Twój cały układ immunologiczny w kontekście przyjęcia płodu jako ciała nie obcego? W tym wszystkim jest tak dużo mechanizmów i rzeczy które muszą zadziałać, że ja osobiście jestem daleka od formułowania stwierdzeń mojej winy albo jego winy... Potwierdzę, że niezależnie od tego wszystkiego - tak nawet w beznadziejnych przypadkach można zajść ciążę. Czytam wątki na ovufriend od kilku lat i dziewczyny naprawdę miały mega problemy łącznie np. z transolakcją robertsonowską u mężczyzny, gdzie szanse są marne, ale jednak ciąże uzyskaly i było ok, to samo i z liczbą plemników i innymi problemami, też immunologocznymi Postów: 26 4 alimak1408 wrote: Witam koleżankę z tej samej kliniki Ooo proszę 😉 pewnie nie raz się już tam spotkałyśmy 🤔 alimak1408 lubi tę wiadomość Postów: 281 407 Ania2705 wrote: U mnie tez lipa… zrobiłam bete i niestety ciąży brak. Tylko się załamać Nie poddawaj się ! Walcz! Statystyki mówią, że zwykle in vitro za którymś razem się udaje, nie za pierwszym. Postów: 26 4 AnkaStaranka wrote: Skoro zaplodniono wszystkie 10 to nie można powiedzieć że nie przetrwały komórki, lecz że nie przetrwały zarodki. To równie dobrze może wskazywać na słabej jakości materiał genetyczny mężczyzny...Robiliście badanie fragmentacji Dna plemników? Może jakaś dieta i suplementy by pomogły... Nie robiliśmy tego badania ale być może na kolejnej wizycie lekarz je zleci. Postów: 34 1 AnkaStaranka wrote: Nie poddawaj się ! Walcz! Statystyki mówią, że zwykle in vitro za którymś razem się udaje, nie za pierwszym. To moje drugie podejście Pierwsze zakończone ciąża … niestety puste jajo płodowe i łyżeczkowanie Wiem, ze się udaje. Na forum jest dużo takich dziewczyn i to daje nadzieje. Tobie się udało ? Postów: 281 407 Ania2705 wrote: Tak się zastanawiam, jaki wpływ ma jakość zarodków na powodzenie ciąży Czy w ogóle jest jakaś reguła ? Oczywiście, że ma wpływ. Im słabsza jakość tym mniej prawdopodobne, że dotrwa do stadium blastocysty, a jeśli już dotrwa i zostanie przetransferowany to jeśli jest słaba jakość materiału genetycznego to są zaburzenia dalszych podziałów komórek itp...generalnie słaba jakość zarodka sprzyja poronieniu czy powstaniu pustego jaja płodowego...DLatego więc tyle się mówi o zdrowym odżywianiu, braku stresu, odpowiednim stylu życia przed ciążą, suplementowaniu, nie przegrzewaniu jąder przez mężczyzn ciasnymi spodniami, laptopem czy sauną - bo to wszystko ma wpływ na jakość materiału genetycznego Postów: 281 407 Margaretkaa wrote: Nie robiliśmy tego badania ale być może na kolejnej wizycie lekarz je zleci. U mojego męża badanie ogólne nasienia było zawsze dobre. A jak zrobił fragmentację DNA plemników to wyszło znacznie poniżej normy, a wynik wskazywał wręcz na brak szans na naturalne zapłodnienie- tyle plemników było uszkodzonych genetycznie - pomimo że było ich dużo, były ruchliwe, no może morfologia trochę pozostawała do życzenia... przy ostatnim in vitro skorzystaliśmy z dodatkowych procedur związanych z lepszą selekcją plemników. To była taka selekcja na płytce gdzie embriolog sprawdzał które się wiążą z hiauloronem czy czymś takim Postów: 281 407 Ania2705 wrote: To moje drugie podejście Pierwsze zakończone ciąża … niestety puste jajo płodowe i łyżeczkowanie Wiem, ze się udaje. Na forum jest dużo takich dziewczyn i to daje nadzieje. Tobie się udało ? Udało się i narazie jest dobrze. Jestem w 7 tygodniu. Serduszko bije. Jest ok. Wczesniej podobnie jak TY miałam puste jajo płodowe. Lekarz mówił, że to może przez gorsze plemniki, dlatego przy ostatnim podejściu wzięliśmy dodatkowe procedury związane z ich selekcją. Jak juz raz zaszłaś w ciążę to na pewno zajdziesz. Mój lekarz był praktycznie tego pewien. Ważne że zadziało u Ciebie zagniezdzenie zarodka (przylepienie się do ściany endometrium, które musi być po prostu odpowiednie a jednoczesnie żeby układ odpornościowy go nie zwalczał, bo wtedy się nie zagnieździ), bo bez tego nie miałabyś ciąży a u wielu dziewczyn jest z tym problem. Przy kolejnym podejściu może będzie lepszy materiał i pójdzie. Próbuj do skutku, jak już byłaś w ciąży to będziesz. Kwestia tylko innej komorki, innego plemnika... Wiadomość wyedytowana przez autora: 5 listopada 2021, 23:15 Postów: 34 1 AnkaStaranka wrote: Udało się i narazie jest dobrze. Jestem w 8 tygodniu. Serduszko bije. Jest ok. Wczesniej podobnie jak TY miałam puste jajo płodowe. Lekarz mówił, że to może przez gorsze plemniki, dlatego przy ostatnim podejściu wzięliśmy dodatkowe procedury związane z ich selekcją. Jak juz raz zaszłaś w ciążę to na pewno zajdziesz. Mój lekarz był praktycznie tego pewien. Ważne że zadziało u Ciebie zagniezdzenie zarodka, bo bez tego nie miałabyś ciąży. Przy kolejnym podejściu może będzie lepszy materiał i pójdzie. Próbuj do skutku, jak już byłaś w ciąży to będziesz. Kwestia tylko innej komorki, innego plemnika... Postów: 26 4 AnkaStaranka wrote: U mojego męża badanie ogólne nasienia było zawsze dobre. A jak zrobił fragmentację DNA plemników to wyszło znacznie poniżej normy, a wynik wskazywał wręcz na brak szans na naturalne zapłodnienie- tyle plemników było uszkodzonych genetycznie - pomimo że było ich dużo, były ruchliwe, no może morfologia trochę pozostawała do życzenia... przy ostatnim in vitro skorzystaliśmy z dodatkowych procedur związanych z lepszą selekcją plemników. To była taka selekcja na płytce gdzie embriolog sprawdzał które się wiążą z hiauloronem czy czymś takim Trzeba wykluczyć wszystko. DNA plemników jak również podłoże immunologiczne. Po pierwszej nieudanej próbie nie chce się znowu rozczarować, żeby nawet 1 z 10 nie przetrwał? 🤔 A Ty już długo się starasz? Postów: 34 1 Za którym razem zaszłaś ? My mamy jeszcze 1 zarodek z pierwszej stymulacji i zamrożonych 8 oocytow do zapłodnienia. Muszę zapytać lekarza o ta selekcje plemników Postów: 26 4 Margaretkaa wrote: Trzeba wykluczyć wszystko. DNA plemników jak również podłoże immunologiczne. Po pierwszej nieudanej próbie nie chce się znowu rozczarować, żeby nawet 1 z 10 nie przetrwał? 🤔 A Ty już długo się starasz? Dobra, nie było pytania. Już przeczytałam. 8 tydzień u Ciebie. Trzymam kciuki 🤗🍀 AnkaStaranka lubi tę wiadomość Postów: 281 407 Margaretkaa wrote: Dobra, nie było pytania. Już przeczytałam. 8 tydzień u Ciebie. Trzymam kciuki 🤗🍀 Właśnie zrobiłam sobie suwaczek i na nim znów pokazuje mi 6 tygodni i 6 dni (Czyli jakby końcówka 7 tygodnia). Z kolei aplikacja na komórkę która ściągnęłam- Preglife wskazuje: 8 tydzień plus pisze w nawiasie 7+2. Więc już sama nie wiem. Wszędzie wpisuje tą samą datę pierwszego dnia ostatniej miesiączki... Postów: 281 407 Margaretkaa wrote: Trzeba wykluczyć wszystko. DNA plemników jak również podłoże immunologiczne. Po pierwszej nieudanej próbie nie chce się znowu rozczarować, żeby nawet 1 z 10 nie przetrwał? 🤔 A Ty już długo się starasz? Przeszło 6 lat. Udało się przy 3im transferze, dlatego uważam, że jak się 1y 2i czy tam któryś nie uda warto walczyć dalej Zainteresują Cię również: Treści zawarte w serwisie OvuFriend mają charakter informacyjno - edukacyjny, nie stanowią porady lekarskiej, nie są diagnozą lekarską i nie mogą zastępować zasięgania konsultacji medycznych oraz poddawania się badaniom bądź terapii, stosownie do stanu zdrowia i potrzeb kobiety. Korzystając z witryny bez zmiany ustawień przeglądarki wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. W każdej chwili możesz swobodnie zmienić ustawienia przeglądarki decydujące o ich zapisywaniu. Dowiedz się więcej. PRZEJDŹ DO STRONY
Elżbieta Osowicz | Utworzono: 12:08 | Zmodyfikowano: 13:15 A|A|A W połowie stycznia wrocławscy radni ponownie zajmą się finansowaniem z miejskiej kasy leczenia niepłodności. Projekt radnych Nowoczesnej zakłada, że miasto musiałoby zarezerwować na wsparcie około 500 bezdzietnych par 2 miliony złotych. W poprzedniej kadencji pomysł nie przeszedł. Przeciwny był między innymi Marcin Krzyżanowski z Prawa i Sprawiedliwości. Jak mówi były miejski radny, są w mieście ważniejsze wydatki. - To nie jest zadanie samorządu - dodaje Krzyżanowski: play pause stop Aby odsłuchać załączonego dźwięku zaktualizuj przeglądarkę lub/i wtyczkę Adobe Flash Player. Przewodniczący klubu radnych Nowoczesnej Piotr Uhle podkreśla, że po tym, jak państwo zrezygnowało z finansowania programu in vitro, potrzebne jest wsparcie dla par, które nie mogą mieć dzieci i mają medyczne wskazania do zapłodnienia pozaustrojowego: play pause stop Aby odsłuchać załączonego dźwięku zaktualizuj przeglądarkę lub/i wtyczkę Adobe Flash Player. Projekt jest identyczny, jak ten z 2017 roku, który jednak nie zyskał wtedy większości w radzie. Jak dodaje Uhle, teraz może być inaczej: play pause stop Aby odsłuchać załączonego dźwięku zaktualizuj przeglądarkę lub/i wtyczkę Adobe Flash Player. Projekt ma być głosowany na sesji Rady Miejskiej 17 stycznia. Podobne uchwały przyjęli już radni Warszawy, Poznania, Gdańska, Sosnowca, Bydgoszczy i Częstochowy. Projekt uchwały zakłada, że z gminnego dofinansowania będą mogły skorzystać pary, u których stwierdzono przyczynę niepłodności w okresie 12 miesięcy poprzedzających zgłoszenie do programu. Kolejnym warunkiem ma być to, by w dniu zgłoszenia do programu kobieta nie ukończyła 40. roku życia, choć dopuszcza się możliwość przeprowadzenia procedury u pacjentek w wieku do 42 lat, ale pod warunkiem dodatkowej konsultacji lekarskiej. Każda z par otrzymałaby na leczenie maksymalnie 5 tys. zł.
In vitro comes from the Latin term "in glass." The term refers to studies of biological properties that are done in a test tube (i.e. in a glass vessel) rather than in a human or animal. In vitro studies are often contrasted to in vivo ("in life") studies which are done inside an organism. In vitro studies allow scientists to isolate specific
Jeszcze kilka lat temu, gdybyście zapytali mnie, czy poddam się procedurze in vitro – wyśmiałabym Was. Wobec tej metody byłam nastawiona całkowicie na NIE. Jednak punkt widzenia zależy od punktu siedzenia i w niedługim czasie zmieniłam swoje podejście do tej metody In vitro – moja dawna opinia Metoda in vitro, czyli metoda pozaustrojowego zapłodnienia, zawsze budziła we mnie wiele kontrowersji. Wydawało mi się, że to zabawa w Pana Boga. Chcemy ominąć to, co jest bardzo naturalne dla człowieka i bawić się w stwórcę, dawcę życia i śmierci. Uważałam, że to niesprawiedliwe, że jednym zapłodnionym komórkom daje się życie, umieszczając w ciele matki, a inne skazuje się na śmierć w probówce. Byłam zdania, że skoro same kliniki nie dają 100% pewności, że in vitro jest skuteczną metodą na zajście w ciążę, to jest to wyrzucenie pieniędzy w błoto. Badania, leki, stymulacje, a w końcu i sam zabieg sporo kosztuje. A w przypadku niepowodzenia te pieniądze przepadają bezpowrotnie, powodując ból psychiczny, etyczny, moralny. Wydawało mi się, że decyzja o pozaustrojowym zapłodnieniu była szczytem egoizmu i dążenia do posiadania dziecka za wszelką cenę. Uważałam też, że jest to metoda pójścia na łatwiznę. Tak, dziś biję się za takie myślenie w pierś. Oczywiście to wszystko były moje poglądy, odnosiłam je tylko i wyłącznie do mojej osoby. Nie narzucałam swojego zdania innym, nie szydziłam z osób, które w ten sposób zaszły w ciążę i miały upragnione dziecko. Nie mówiłam o tym, że dzieci urodzone z in vitro mają bruzdę na czole, czy coś w tym stylu. Nie, nigdy nikogo nie piętnowałam za to, jaką decyzję podjął. Ale kilka lat temu miał mocno sprecyzowany pogląd na nie, jeśli chodzi o tą metodę. Każdy ma prawo decydować o sobie i mnie nic do tego, nawet jeśli z tym się nie zgadzam. Jednak życie pokazało, że czasem perspektywa postrzegania świata zmienia się pod wpływem własnych doświadczeń. In vitro moja obecna opinia Jak głosi znane powiedzenie – punkt widzenia, zależy od punktu siedzenia. W moim przypadku to powiedzenie się sprawdziło. Przedłużające się starania o dziecko, coraz to nowe badania, które musiałam robić, leki, które brałam i niepowodzenia powodowały frustrację. Pisałam Wam o tym, jak znalazłam się na krawędzi szaleństwa, kiedy z każdym kolejnym miesiące test uparcie pokazywał jedną kreskę i przychodziła miesiączka. Mój instynkt macierzyński był tak silny, że nie mogłam poradzić sobie z faktem, że nie mogę normalnie, naturalnie zajść w ciążę. W końcu po półtora roku udało mi się zajść w upragnioną ciążę, ale po trzech miesiącach zakończyła się poronieniem. Po kolejnych trzech miesiącach wydarzył się cud – udało mi zajść w kolejną ciążę i donosić ją szczęśliwie. Niestety, kiedy Janek miał rok, rozpoczęliśmy starania o kolejne dziecko, ale te starania do dnia dzisiejszego (prawie 4 lata starań) są bezowocne. Za mną dwa kolejne poronienia, dwie próby inseminacji, wiele badań, przyjętych hormonów i długiego leczenia, które nie przynosi skutków. Kiedy wpadam w rozpacz i nostalgię, kiedy idę do lekarza, żeby usłyszeć, że pęcherzyk znowu nie urósł lub znowu nie pękł, mam ochotę coś rozwalić lub zakopać się pod kocem i nie wychodzić spod niego. Mam ochotę wyć do księżyca. Wiele osób mówi, wyluzuj masz już dziecko, spinanie się źle wpływa starania. A te słowa jeszcze bardziej denerwują i wpędzają w jeszcze większe poczucie bezsensu i pustki. W takich chwilach jak ta, doskonale rozumiem pary, które starają się o dziecko i nie mogą go mieć. Rozumiem co to znaczy poczucie beznadziei, co to znaczą kolejne badania, niezadowalające wyniki, kolejne tabletki, które należy przyjmować. Rozumie jak w pewnym momencie uciążliwe stają się wizyty u kolejnych lekarzy, jaka towarzyszy temu niepewność. Wiem, jak to jest zyskiwać nadzieję i za chwilę tracić ją z łoskotem. Wiem, co to znaczy znaleźć się na granicy szaleństwa. Wiem czym jest depresja staraczki, wiem jak trudno z nią walczyć. Wiem też, jak z każdym dniem coraz trudniej jest przywdziewać maskę uśmiechu, beztroski, kiedy w środku wszystko płacze i cierpi. Wiem, jak trudno jest odpowiadać na pytania o dziecko, jak trudno znosić widok kobiet w ciąży i kolejnych informacji o ciąży czy narodzinach w Twoim otoczeniu. Dlatego zmieniłam swoje podejście do in vitro. Poczytałam, rozmawiałam z lekarzem i teraz wiem, że dla wielu par to ostateczność, to jedyna nadzieja na zajście w ciążę. Nie jest to szczyt egoizmu, to zaspokojenie naturalnej potrzeby powiększenia rodziny. To próba, po którą sięga się w ostateczności. Nie jest wcale tak, że po dwóch nieudanych miesiącach starań, lekarz kieruje Cię na in vitro. Nie, najpierw musisz przejść szereg badań, wyeliminować te choroby, które można wyeliminować lekami. To cała procedura. Owszem metoda może skończyć się niepowodzeniem. Ale wiesz, że próbowałaś się leczyć. Wiesz, że zrobiłaś wszystko, co było możliwe, aby zajść w ciążę i urodzić dziecko. Koszty leczenia niepłodności są naprawdę duże, obciążają nie tylko portfel pary, ale również ich psychikę. Niejednokrotnie pary nie wytrzymują tego napięcia, związanego ze staraniami i kolejnymi niepowodzeniami i się rozstają. Gdybym dziś stała przed wyborem dalszego leczenia, wybrałabym metodę in vitro. Choć na chwilę obecną, jako para posiadająca dziecko poczęte naturalnie nie łapiemy się na żadne dofinansowania tej metody. A obecna sytuacja finansowa nie pozwala nam na zgromadzenie sumy potrzebnej na prywatne poddanie się metodzie in vitro. Dopóki nie znalazłam się w sytuacji wielomiesięcznych starań o zajście w ciążę, nie poznałam osób, które starają się dwa, trzy lata, a także takich, które poddały się metodzie in vitro. Po wielu rozmowach, doszłam do wniosku, że tylko osoba, która tak naprawdę doświadczyła bezowocnych starań, jest w stanie zrozumieć drugą osobę i jest w stanie zrozumieć tych, którzy decydują się na in vitro. Dziś jestem zwolenniczką tej metody, zwłaszcza, że znam kilka par, którym ta metoda pomogła i mają dziś zdrowe, uśmiechnięte dzieci, a z ich domu zniknęła pustka. Nie można czegoś negować, jeśli do końca nie zna się motywacji działań drugiej osoby. Każdy ma prawo do szczęścia, a to jaką drogą to osiągnie, to nie nasza sprawa. Ważne, aby po drodze nie krzywdził innych. Podobało się? Podziel się
Success in the clinic starts with the identification, characterization and validation using a comprehensive panel of in vitro assays. Our assay development services provide translational insights from target discovery to expression. Using patient-derived cells and gene editing tools, we have proven efficacy in a variety of therapeutic areas. Want a program tailored to your compound and diseaseZ Janem Filipem Libickim, posłem Koła Parlamentarnego Polska Plus, rozmawia Anna Ambroziak Po raz kolejny złożył Pan w Sejmie poselski projekt nowelizacji kodeksu karnego penalizujący zapłodnienie pozaustrojowe oraz „obrót” powstałymi w ich wyniku embrionami.– Podjęliśmy już wcześniej taką próbę. Zgłosiliśmy go wówczas nie jako inicjatywę poselską, ale jako inicjatywę obywatelską Contra in vitro, pod którą zebrano wtedy aż 160 tys. podpisów! Niestety, nasz projekt został przed miesiącem odrzucony już w pierwszym czytaniu. I jak zwykle szermowano wtedy argumentami, że jest banalny, powierzchowny, nieprecyzyjny, niecałościowy itp. Chciałbym tu zaznaczyć, że tego typu argumenty są często używane jako element opóźniający prace nad uregulowaniem sprawy in vitro. Uważam, że jest rzeczą absolutnie niewłaściwą, żeby w sytuacji, gdy pod takim projektem podpisuje się ponad 160 tysięcy ludzi, projekt został odrzucony. Wiemy przecież, iż prace nad in vitro będą się toczyć, a tymczasem nasz projekt się odrzuca i nie pozwala mu się trafić do prac komisji! Uważam, że to jest brak szacunku dla tych, którzy się pod nim podpisali. Jeżeli mówimy o społeczeństwie obywatelskim, a największa partia w Sejmie ma przymiotnik „obywatelska”, to powinna szanować ona to, że obywatele się zorganizowali i pod takim projektem się podpisali. Jakie istotne zmiany wprowadza Państwa projekt?– Projekt przewiduje karę do trzech lat pozbawienia wolności za przeprowadzenie zabiegu in vitro. Za dokonywanie eksperymentów na powstałych tą drogą embrionach przewiduje się karę od 5 do 25 lat pozbawienia wolności, natomiast za handel powstałymi w ten sposób embrionami przewiduje się karę pozbawienia wolności nie krócej niż na trzy lata. Skąd jednak decyzja o ponownym złożeniu dokumentu? Przecież w Sejmie znajduje się już projekt posła Bolesława Piechy?– Zdecydowaliśmy się ponownie złożyć dokument w Sejmie, głównie w odpowiedzi na list Konferencji Episkopatu Polski, który wzywał parlamentarzystów do tego, by zgłosili całkowity zakaz stosowania procedury in vitro. Po drugie, uważam, że należy szanować głos obywateli, po trzecie, dokument jest wyrazem naszych poglądów. Jeżeli jednak chodzi o projekt posła Piechy – z wielkim uznaniem patrzę na wszystkie prace, które pan Piecha prowadzi. Zgadzam się też, że pozostaje pewna wątpliwość, co zrobić z tymi istniejącymi już zarodkami. Dokument Stolicy Apostolskiej „Dignitas personae” wyraźnie mówi, że z punktu widzenia moralnego jest to problem nierozwiązywalny. Wiem, że trzeba tę sprawę uregulować, ale nie będę tutaj udawał mądrzejszego od Stolicy Apostolskiej! Ale rozumiem tych, którzy chcieliby tę sprawę uregulować. Uważam, że jest rzeczą niewłaściwą, iż zarówno PiS, jak i PO zakazywały swoim posłom podpisywania się pod moim projektem. Co Pan ma na myśli?– Otrzymuję pewne SMS-y od pewnych posłów PiS (jest to możliwe, że jako były poseł PiS mam takie przekierowanie w telefonie), w których mówi mi się, iż za podpisywanie innych projektów niż zgłoszone przez własne ugrupowanie grozi usunięcie z listy przy najbliższych wyborach. Co dziwne, otrzymuję te SMS-y od posłów, którzy wcześniej namawiali mnie do tego, bym taką akcję w sprawie in vitro podejmował. Jakieś nazwiska?– Na razie nie mogę nic ujawnić. Ale przecież zebrał Pan w końcu podpisy pod projektem od kilku posłów tego klubu… Są też podpisy posłów PSL i Polski Plus oraz posłów niezrzeszonych.– Tak, jest to czterech posłów PiS: Jerzy Rembek, Ewa Malik, Anna Sobecka i Gabriela Masłowska. Pytałem jednak wielu innych parlamentarzystów tego ugrupowania, którzy podpisu nie chcieli złożyć. Dziwię się temu, bo podjąłem tę inicjatywę po wielu rozmowach, także z posłami PiS, i zgłaszam to jako projekt poselski, pod którym mogą podpisywać się parlamentarzyści różnych klubów. Nie jest to projekt polityczny, więc żadnych sankcji dyscyplinarnych nie będzie. Ale cieszę się, że podpis złożyli inni, w sumie 19 posłów. Dziękuję za rozmowę. pzuRcno.
drugie podejście do in vitro
